و این است سیاست خارجی هم اکنون و آینده ی ایران ..

وای به وقتی که شرکای قسم خورده مان ( !!! ) رفیق نیمه راه شوند و آن وقت ما می مانیم و ما ...

و آن وقت همان کشورهای مظلوم که همیشه دوستان خود می دانیم ( ولی روی نقشه ی جغرافیا پیدا نیستند ) حتما به دادمان می رسند !

به کجا می رویم ؟ نمی دانم !

آخر این بازی به کجا می رسد ؟ نمی دانم !

فقط می دانم اگر دانه ی گندمی در هشت سال اخیر کاشته بودیم همان را هم ملخ ها خوردند ...

شاید ملخ ها بهانه ای باشند تا ما کمی قدرشناس باشیم !

تا اگر دانه ای کاشتیم محافظتش کنیم .. آفت زدایی کنیم .

.. حتی اگر بفهمیم و از خواب بیدار شویم بسیار دیر است ..

ولی کاش دیروقت از خواب برخیزیم و به اشتباهاتمان پی ببریم .

کاریکاتور  : نیک آهنگ کوثر